در ترجمه قدیم (عهد جدید) تعداد 18 آیه برای کلمه تسلی وجود دارد
در ترجمه قدیم (عهد قدیم) تعداد 52 آیه برای کلمه تسلی وجود دارد
مزامیر باب هفتاد و هفت آیه دو
در روز تنگی خود خداوند را طلب كردم. در شب، دست من دراز شده، بازكشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.
مزامیر باب هشتاد و شش آیه هفده
علامت خوبی را به من بنما تا آنانی كه از من نفرت دارند آن را دیده، خجل شوند زیرا كه تو ای خداوند مرا اعانت كرده و تسلّی داده‌ای.
مزامیر باب صد و نوزده آیه پنجاه
این در مصیبتم تسلّی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت.
مزامیر باب صد و نوزده آیه پنجاه و دو
ای خداوند داوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن را تسلّی دادم.
مزامیر باب صد و نوزده آیه هفتاد و شش
پس رحمت تو برای تسلّی من بشود، موافق كلام تو با بنده خویش.
متی باب پنج آیه چهار
خوشابحال ماتمیان، زیرا ایشان تسلی خواهند یافت.
قرنتیان دوم باب یک آیه چهار
که ما را در هر تنگی ما تسلی می دهد تا ما بتوانیم دیگران را در هر مصیبتی که باشد تسلینماییم، به آن تسلی که خود از خدا یافته‌ایم.
قرنتیان دوم باب یک آیه هفت
و امید ما برای شما استوار می شود زیرا می دانیم که چنانکه شما شریک دردها هستید، همچنین شریک تسلی نیز خواهید بود.
قرنتیان دوم باب سیزده آیه یازده
خلاصه ای برادران شاد باشید؛ کامل شوید؛ تسلی پذیرید؛ یک رای و با سلامتی بوده باشید و خدای محبت و سلامتی با شما خواهد بود.
اشعیا باب ۴۰
تسلی برای قوم خدا
۱ تسلّی دهید! قوم مرا تسلّی دهید! خدای شما میگوید:
۲ سخنان دلاویز به اورشلیم گویید و اورا ندا كنید كه اجتهاد او تمام شده و گناه وی آمرزیده گردیده، و از دست خداوند برای تمامی گناهانش دو چندان یافته است.
۳ صدای ندا كننده‌ای در بیابان، راه خداوند را مهیا سازید و طریقی برای خدای ما در صحرا راست نمایید.
۴ هر درّه‌ای برافراشته و هر كوه و تلّی پست خواهد شد؛ و كجیها راست و ناهمواریها هموار خواهد گردید.
۵ و جلال خداوند مكشوف گشته، تمامی بشر آن را با هم خواهند دید زیرا كه دهان خداوند این را گفته است.
۶ هاتفی میگوید: «ندا كن.» وی گفت: «چه چیز را ندا كنم؟ تمامی بشر گیاه است و همگی زیبایی‌اش مثل گل صحرا.
۷ گیاه خشك و گلش‌پژمرده میشود زیرا نفخه خداوند بر آن دمیده میشود. البتّه مردمان گیاه هستند.
۸ گیاه خشك شد و گل پژمرده گردید، لیكن كلام خدای ما تا ابدالا´باد استوار خواهد ماند.»
۹ ای صهیون كه بشارت می‌دهی به كوه بلند برآی! و ای اورشلیم كه بشارت می‌دهی آوازت را با قوّت بلند كن! آن را بلند كن و مترس و به شهرهای یهودا بگو كه «هان خدای شما است!»
۱۰ اینك خداوند یهوه با قوّت می‌آید و بازوی وی برایش حكمرانی می‌نماید. اینك اجرت او با وی است و عقوبت وی پیش روی
او می‌آید.
۱۱ او مثل شبانْ گله خود را خواهد چرانید و به بازوی خود بره‌ها را جمع كرده، به آغوش خویش خواهد گرفت و شیر
دهندگان را به ملایمت رهبری خواهد كرد.
تفسیر کاربردی اشعیا باب ۴۰
۱-۲ سی و پنج فصل اول کتاب اشعیا بر ضد اعمال سلطه آمیز آشوریان نوشته شده است. آشوریها پادشاهی شمالی اسرائیل را تسخیر کردند و شروع به تهدید یهودا و اورشلیم کردند. سپس در فصلهای ۳۶-۳۹ که در دوم پادشاهان فصلهای ۱۸-۲۰ نیز تکرار شده، اشعیا عدم موفقیت آشوریها در تصرف اورشلیم را ثبت و پیشگویی کرده که امپراطوری بابل ظهور خواهد کرد و به یکی از دشمنان اصلی یهودا تبدیل خواهد شد (دوم پادشاهان ۲۰: ۱۶-۱۸؛ اشعیا ۳۹: ۵-۷ مشاهده شود). حالا در فصلهای ۴۰-۴۸، رویای اشعیا ۱۵۰ سال جلوتر را پوشش میدهد: یهودیان نزدیک به پایان تبعید خود در بابل و در صدد بازگشت به اورشلیم بوسیله هدایت خود خداوند هستند. بدینسان فصلهای ۴۰-۴۸ ترکیبی از یک نبوت بسط یافته درباره احیای دوباره یهودا و باقی ماندگان وفادار اسرائیل پس از تبعید در بابل است.
اشعیا با داشتن رؤیای تبعید در ذهن خود، صدای خداوند را میشنود که به او میگوید: قوم مرا تسلی دهید (آیه ۱). به اورشلیم اعلام کنید که دوران سخت و اجتهاد و تبعید او تمام شده است، و اینک به اندازه کافی برای گناهانش مجازات شده است [۱۵۳] (آیه ۲).
۳-۵ تسلی که اشعیا ارائه میدهد به شکل صدای ندا کننده آمده بود که به قوم یهودیان در تبعید میگفت راه خداوند را مهیا سازید (آیه ۳). خداوند در صدد کوبیدن بابلیان به واسطه سپاهیان پارس و باز گرداندن قوم خود به اورشلیم است. وقتی این امر به انجام برسد، جلال خداوند مکشوفخواهد شد، و تمامی خلایق خواهند دید که خداوند آنانی را که به او توکل دارند حفاظت و احیا خواهد کرد (آیه ۵).
صد و پنجاه سال پس از نوشتن این سخنان، رؤیای اشعیا به تحقق پیوست؛ اما فقط بصورت ابتدایی و مقدماتی. تحقق اصلی و واقعی این رؤیا در زمان آمدن مسیح و شروع خدمت او رخ داد. "صدای ندا کننده" همانا فریاد یحیی تعمید دهنده بود که مردم دوران خود را فرا میخواند تا برای آمدن مسیح خود را آماده و "مهیا" سازند (مرقس ۱: ۱-۵ مشاهده شود). و ورای همه، آنها با توبه کردن از گناهان خود باید آماده و مهیا باشند (متی ۳: ۱-۳). خواه ما در مورد یهودیان تبعیدی یا خواه در مورد مسیحیان امروزی سخن بگوییم، فقط شخص توبه کننده (مرقس ۱: ۱۵) میتواند راه خداوند را مهیاساخته و در آن قدم بگذارد (آیه ۳). این توبه ما است که کجیها را راست و ناهمواریها را هموارمیسازد (آیه ۴) یعنی موانع روحانی را از سر راه ما بر میدارد. سپس وقتی که خداوند ما را به سر مقصد مقصود برساند، او جلال خواهد یافت (آیه۵)؛ و جلال او توسط تمامی خلایق دیده خواهد شد (یوحنا ۱: ۱۴؛ عبرانیان ۱: ۳).
۶-۸ اشعیا سپس صدای دوم را میشنود. این بار صدا به او دستور میدهد به قوم بگوید که تمامی انسانها به انضمام آشوریان و بابلیان صرفا مدت زمان کوتاهی را در این دنیا سپری خواهند کرد؛ جلال و افتخار آنها خیلی زود محو میشود. اما كلام خدای ما تا ابدالا´باد استوار خواهد ماند (آیه ۸)؛ نقشههای حتی نیرومندترین امپراطوریها نمیتوانند بر علیه خداوند غالب شوند (اول پطرس ۱: ۲۳-۲۵ مشاهده شود). زمین و آسمان زایل شده و از بین خواهد رفت اما کلام خداوند تا ابد باقی خواهد ماند (مرقس ۱۳: ۳۱)؛ همچنین آنانی که از کلام خداوند اطاعت میکنند باقی خواهند ماند (اول یوحنا ۲: ۱۷).
۹-۱۱ اشعیا در اینجا "صدایی" را توصیف میکند که با فریاد بلند از نوک کوه بشارت "خبر خوش" انجیل را میدهد تا تمامی اهالی شهرهای یهودا بتوانند آنرا بشنوند. آنها باید این "مژده خوش" را بشنوند: اینک خداوند یهوه با قوّت می‌آید . . . اینک اجرت او با وی است (آیه ۱۰). این خبر خوش شامل نه فقط یهودیان بازگشته از تبعید بلکه شامل آمدن اولیه مسیح و همچنین بازگشت ثانویه او نیز میشود [۱۵۴] (مکاشفه ۲۲: ۱۲ مشاهده شود). خداوند نه تنها به عنوان حکمرانی قدرتمند بلکه به عنوان یک شبان نیکو و مهربان نیز می‌آید (آیه ۱۱)، تا گوسفندان خود را هدایت و از آنها مراقبت کند (مزمور ۲۳: ۱-۶؛ یوحنا ۱۰: ۱۱، ۱۴).
۱۲-۱۴ اشعیا در الباقی این فصل توصیف میکند که خداوند بزودی برای فدیه قوم خود می‌آید. اشعیا یک سلسله سوالات فصیح را به منظور کمک به شنوندگان خود مطرح میکند تا ایشان با جدیت به خداوند توکل کرده و صبورانه منتظر او بمانند. توصیف اشعیا از خداوند در آیات ۱۲-۳۱، سخنان خود خداوند را به یاد ما میآورد سخنانی که خداوند در انتها و در ملاقات با ایوب رنجدیده ابراز کرد (ایوب فصل ۳۸-۴۱)؛ خداوند بزرگتر، عظیمتر، و بسیار مهیبتر از هر آن چیزی است که انسان بتواند تصور کند. اشعیا میپرسد، "چه کسی قادر به درک خداوند است؟" و "چه کسی میتواند او را تعلیم دهد؟" [۱۵۵]
۱۵-۱۷ از نظر خداوند ملتها همانند قطره دلو هستند (آیه ۱۵). هیچ مقدار از قربانیها نمیتواند عدالت را به عظمت خداوند به انجام برساند، حتی اگر تمامی هیزمها و حیوانات لبنان نیز برای این امر اختصاص یابد! (آیه ۱۶). تمامی ملتها به نظر وی هیچاند (آیه ۱۷). ارزش هر قومی، یا هر شخصی فقط از طرف خود خداوند سرچشمه میگیرد. ارزش ما فقط بدین خاطر است که او ما را انتخاب کرده است، فدیه داده است، و به واسطه مسیح ما را عضو خانواده خود کرده است.
۱۸-۲۰ اشعیا در اینجا حماقت پرستش بتها را به ما نشان میدهد. چطور یک چنین بت بیجانی حتی اگر با طلا روکش شده باشد میتواند قابل مقایسه با خدای زنده باشد؟ [۱۵۶] بتها چنان درمانده هستند که باید پایه آنها بسیار پهن ساخته شود تا متحرک نشده و واژگون نشوند! (آیه ۲۰).
۲۱-۲۴ اشعیا به ستایش خود از خدای آفریننده ادامه میدهد. خداوند نابود کننده شرارت نیز هست:امیران را لاشی می‌گرداند (آیه ۲۳). هر کجا حاکمان شرارت و بدی کاشته یا ریشه میگیرند، خداوند آنها را مانند کاه پراکنده می‌سازد (آیه ۲۴).
۲۵-۲۶ خداوند نه تنها جهان را آفریده است بلکه او آنرا پایدار و برقرار نیز می‌سازد و هر ستارهای را در جای خود قرار میدهد. در کتاب عهد جدید، ما میآموزیم که مسیح ازلی که خودش خداوند است عامل آفرینش بود، کسی که در وی همه چیز قیام دارد و به هم میپیوندد (کولسیان ۱: ۱۶-۱۷).
۲۷-۳۱ اشعیا پس از توصیف قدرت و عظمت خداوند (آیات ۱۲-۲۶)، به توصیف نیکویی و شفقت خداوند میپردازد. آنانی که فکر میکنند خداوند آنها را ترک کرده است در اشتباه هستند (آیه ۲۷). خداوند نه تنها ستارگان را پا بر جا نگاه میدارد (آیه ۲۶)، بلکه او از قوم ضعیف و درمانده خود نیز حمایت کرده و آنها را استوار می‌سازد (آیه ۲۹). آنانی که بر خداوند امید و توکل دارند و منتظر او هستند از او قوت خواهند یافت (آیه ۳۱). او برای وظایفی که غیر ممکن به نظر میرسند به آنها قوت و قدرت خواهد بخشید؛ آنها مثل عقاب پرواز خواهند کرد. او به آنها قوت خواهد داد تا با چالشها روبرو و بر موانع فائق شوند؛ آنها خواهند دوید و خسته نخواهند شد. و مهمتر از همه، او برای زندگی روزانه به آنها قوت، و فیض تحمل و استقامت خواهد داد؛ آنها خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید.
همانطور که ما این فصلهای باقی مانده کتاب اشعیا را و در واقع تمامی کتاب مقدّس را مورد بررسی قرار می دهیم، بیاییم به خاطر داشته باشیم که اینها فقط برای یهودیان دوران قدیم نوشته نشدهاند؛ بلکه برای ما نیز نوشته شدهاند. این سخنان پر قدرت و تسلی بخش و تشویق کننده با ما نیز در هنگام نیاز سخن میگوید. ما هم ضعیف و درمانده هستیم؛ ما نیز با چالشها و موانع روبرو میشویم؛ ما نیز در راه خود از اسارت در "بابل" بسوی اورشلیم آسمانی هستیم. ما نیز باید منتظر خداوند باشیم که قوت ما از جانب او می‌آید.
فیض عیسی مسیح محبت پدر و مشارکت روح القدس با شما باشد و بماند
