انچه دنیای مدرن و روانشناسی تازه اعلام میکنند خداوند ازلحظه افرینش
میدانست .
انسانها ظاهر رامیبینند ولی خداوند از راز دلها با خبر است
با عمل ادم و حوا سرکشی انسان مثل من و تو ولی راه در درمان کجاست
خیلی چیزها از دل بر میاید عشق نفرت . جاه طلبی وهزاران و ی دیگر
ولی راه تصفیه این دل سرکش کجاست
که سرچشمه هرچیز در اوست شاعران و نویسندگان بسیاری از این دل سروده ونوشته و گفته اند
......................
گنجهای من تو امروز کجاست وقتها و افکارمان ازکجا شروع به کجا خاتمه میابد 
متی باب پانزده آیه نوزده
زیرا که از دل برمی‌آید، خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها و دزدیها و شهادات دروغ و کفرها.
در ترجمه قدیم (عهد جدید) تعداد 87 آیه برای کلمه دل وجود دارد
زیرا هرجا گنج تو است، دل تو نیز در آنجا خواهد بود.
صبح وقتی از خواب بر میخیزی اولین فکرت چیست و شب قبل ازاینکه به اغوش خواب بروی اخرین فکرت چیست
چقدر خوب میشد اگر یک دفترچه خاطرات میداشتی و تمامی رویا ها و ارزوها را مینوشیم در ان صورت میدیدیم گنجهایمان کجاست
یادمان باشد که
هر انچه امروز در موردش فکر کنیم ویا به زبان بیاوریم از دل مانشعت گرفته و در عمل انجام میگردد
مرقـس باب دوازده آیه سی و سه
و او را به تمامی دل و تمامی فهم و تمامی نفس و تمامی قوت محبت نمودن و همسایه خود را مثل خود محبت نمودن، از همه قربانی‌های سوختنی و هدایا افضل است.”
لوقا باب شش آیه چهل و پنج
آدم نیکو از خزینه خوب دل خود، چیز نیکو برمی‌آورد و شخص شریر از خزینه بد دل خویش، چیز بد بیرون می‌آورد. زیرا که از زیادتی دل زبان سخن می‌گوید.
تفسیر کاربردی مرقس باب ۱۲
۳۲-۳۴ کاتبی که از عیسی سوال کرده بود «بزرگترین حکم چیست»؟ پاسخ عیسی را درک نمود. وی به درستی گفت که دوست داشتن خدا از همۀ قربانی‌های سوختنی و هدایا افضل است. خدا خود از زبان هشع نبی چنین گفته است: «رحمت را پسند کردم و نه قربانی را و معرفت خدا را بیشتر از قربانی‌های سوختنی» (هوشع ۶: ۶). و در کتاب اول سموئیل، سموئیل چنین می‌گوید: «آیا خداوند به قربانی‌های سوختنی و ذبایح خشنود است یا به اطاعت فرمان خداوند؟ اینک اطاعت از قربانی‌ها و گوش گرفتن از پیه قوچها نیکوتر است» (اول سموئیل ۱۵: ۲۲).
عیسی چون دید که کاتب خردمندانه پاسخ داد، به او گفت: «از ملکوت خدا دور نیستی».
تفسیر کاربردی متی باب ۷
۱۶ می‌توانیم انبیای کذبه را از میوه شان یعنی از تعلیم و کارشان تشخیص دهیم. ایشان در مورد خدا، عیسی، محبت و شادی صحبت میکنند لیکن درمورد در تنگ حرفی به میان نمی‌آورند. ایشان فقط مسائل راحت و چیزهای دلپذیر مذهب مسیحیت را تعلیم می‌دهند. لیکن هرگز در مورد قدوسیت خدا و غضب او نسبت به گناه تعلیمی نمی‌دهند.
انبیای کذبه به انسان گناهکار چنین می‌گویند: «نگران نباش. همه چیز خوب است. خدا تو را خواهد بخشید.» لیکن در مورد توبه و پشیمانی از گناه و انکار نفس تعلیم نمی‌دهند و موعظه نمی‌کنند. ارمیا، در روزگار خود درمورد این گونه انبیای کذبه‌ای گفته است: «جراحت قوم مرا اندک شفایی دادند، چونکه می‌گویند سلامتی است، سلامتی است، با آنکه سلامتی نیست» (ارمیا ۶: ۱۳-۱۴). عدۀ بسیاری به چنین انبیایی گوش فرا می‌دهند، زیرا که ایشان چیزهایی می‌گویند که آنها دوست دارند بشنوند (دوم تیموتائوس ۴: ۳-۴).
۱۷-۱۸ بعضی از انبیای دروغین را به سادگی می‌توان تشخیص داد، چرا که شبیه خار و خس می‌باشند (آیۀ ۱۶). لیکن بازشناسی بعضی دیگر از انبیای کذبه دشوار است، زیرا شبیه درختان انجیری هستند با برگهای زیبا، لیکن یا میوۀ بد به بار می‌آورند و یا اصلاً میوه‌ای ببار نمی‌آورند.
هر درختی میوۀ خاص خود را به بار می‌آورد. درون ما هر طور باشد، رفتار و اعمال ظاهری ما نیز نهایتاً همان گونه خواهد بود. اگر از جهان باشیم، میوۀ ما نیز از جهان خواهد بود. اگر از روح‌القدس باشیم، میوۀ ما نیز از روح‌القدس خواهد بود. عیسی، در لوقا ۶: ۴۵ فرمود: «آدم نیکو از خزینۀ خوب دل خود چیز نیکو برمی آورد و شخص شریر از خزینۀ بد دل خویش چیز بد بیرون می‌آورد. زیرا که از زیادتی دل زبان سخن می‌گوید.» دل ما هرگونه که باشد سخن ما نیز همانگونه خواهد بود (متی ۱۲: ۳۳-۳۵ و تفسیر آن مشاهده شود).
گاهی اوقات به نظر می‌رسد که درخت بد میوۀ نیکو به بار می‌آورد. این یک فریب است. شخص ممکن است بگوید: «من یک مسیحی هستم؛ من ایمان دارم» او شاید برای مدتی هم مانند یک ایماندار واقعی رفتار کند، لیکن سرانجام ذاتش برملا خواهد شد. پطرس می‌فرماید که چنین افرادی شبیه به خوکهایی هستند که شسته شده اند، اما بالاخره به سوی کثافات باز می‌گردند (دوم پطرس ۲: ۲۰-۲۲ مشاهده شود). می‌توانیم بدن یک خوک را بشوییم، لیکن اگر طبیعت درونی او تغییر نکرده باشد، به زودی به سوی کثافات باز خواهد گشت. مسیحیان دروغین نیز چنین هستند.
۱۶ می‌توانیم انبیای کذبه را از میوه شان یعنی از تعلیم و کارشان تشخیص دهیم. ایشان در مورد خدا، عیسی، محبت و شادی صحبت میکنند لیکن درمورد در تنگ حرفی به میان نمی‌آورند. ایشان فقط مسائل راحت و چیزهای دلپذیر مذهب مسیحیت را تعلیم می‌دهند. لیکن هرگز در مورد قدوسیت خدا و غضب او نسبت به گناه تعلیمی نمی‌دهند.
انبیای کذبه به انسان گناهکار چنین می‌گویند: «نگران نباش. همه چیز خوب است. خدا تو را خواهد بخشید.» لیکن در مورد توبه و پشیمانی از گناه و انکار نفس تعلیم نمی‌دهند و موعظه نمی‌کنند. ارمیا، در روزگار خود درمورد این گونه انبیای کذبه‌ای گفته است: «جراحت قوم مرا اندک شفایی دادند، چونکه می‌گویند سلامتی است، سلامتی است، با آنکه سلامتی نیست» (ارمیا ۶: ۱۳-۱۴). عدۀ بسیاری به چنین انبیایی گوش فرا می‌دهند، زیرا که ایشان چیزهایی می‌گویند که آنها دوست دارند بشنوند (دوم تیموتائوس ۴: ۳-۴).
۱۷-۱۸ بعضی از انبیای دروغین را به سادگی می‌توان تشخیص داد، چرا که شبیه خار و خس می‌باشند (آیۀ ۱۶). لیکن بازشناسی بعضی دیگر از انبیای کذبه دشوار است، زیرا شبیه درختان انجیری هستند با برگهای زیبا، لیکن یا میوۀ بد به بار می‌آورند و یا اصلاً میوه‌ای ببار نمی‌آورند.
هر درختی میوۀ خاص خود را به بار می‌آورد. درون ما هر طور باشد، رفتار و اعمال ظاهری ما نیز نهایتاً همان گونه خواهد بود. اگر از جهان باشیم، میوۀ ما نیز از جهان خواهد بود. اگر از روح‌القدس باشیم، میوۀ ما نیز از روح‌القدس خواهد بود. عیسی، در لوقا ۶: ۴۵ فرمود: «آدم نیکو از خزینۀ خوب دل خود چیز نیکو برمی آورد و شخص شریر از خزینۀ بد دل خویش چیز بد بیرون می‌آورد. زیرا که از زیادتی دل زبان سخن می‌گوید.» دل ما هرگونه که باشد سخن ما نیز همانگونه خواهد بود (متی ۱۲: ۳۳-۳۵ و تفسیر آن مشاهده شود).
گاهی اوقات به نظر می‌رسد که درخت بد میوۀ نیکو به بار می‌آورد. این یک فریب است. شخص ممکن است بگوید: «من یک مسیحی هستم؛ من ایمان دارم» او شاید برای مدتی هم مانند یک ایماندار واقعی رفتار کند، لیکن سرانجام ذاتش برملا خواهد شد. پطرس می‌فرماید که چنین افرادی شبیه به خوکهایی هستند که شسته شده اند، اما بالاخره به سوی کثافات باز می‌گردند (دوم پطرس ۲: ۲۰-۲۲ مشاهده شود). می‌توانیم بدن یک خوک را بشوییم، لیکن اگر طبیعت درونی او تغییر نکرده باشد، به زودی به سوی کثافات باز خواهد گشت. مسیحیان دروغین نیز چنین هستند.
تفسیر کاربردی متی باب ۱۲
درخت و میوۀ آن (۱۲: ۳۳-۳۷)
(متی ۷: ۱۶-۱۸؛ لوقا ۶: ۴۳-۴۵)
۳۳-۳۵ دل انسان هر طور که باشد، کردار و گفتارش نیزهمانگونه خواهد بود. عیسی فریسیان را افعی زاده خواند زیرا که دلشان پر از زهر بود. از آنجا که دل ایشان زهرآگین بود، گفتارشان نیز زهرآلود بود، حتی اگر در ابتدا شیرین به نظر می‌آمد. از دلی شریر، چیزی جز گفتار دروغ و شرارت بار تراوش نخواهد کرد، درست همانند درخت بدی که میوۀ بد به بار می‌آورد. درخت از میوه اش شناخته می‌شود (متی ۷: ۱۶-۱۸؛ یعقوب ۳: ۱۰-۱۲ و تفسیر آنها مشاهده شود).
درخت و میوۀ آن (۱۲: ۳۳-۳۷)
(متی ۷: ۱۶-۱۸؛ لوقا ۶: ۴۳-۴۵)
۳۳-۳۵ دل انسان هر طور که باشد، کردار و گفتارش نیزهمانگونه خواهد بود. عیسی فریسیان را افعی زاده خواند زیرا که دلشان پر از زهر بود. از آنجا که دل ایشان زهرآگین بود، گفتارشان نیز زهرآلود بود، حتی اگر در ابتدا شیرین به نظر می‌آمد. از دلی شریر، چیزی جز گفتار دروغ و شرارت بار تراوش نخواهد کرد، درست همانند درخت بدی که میوۀ بد به بار می‌آورد. درخت از میوه اش شناخته می‌شود (متی ۷: ۱۶-۱۸؛ یعقوب ۳: ۱۰-۱۲ و تفسیر آنها مشاهده شود).
خداوند را شکر و سپاس برای شما عزیزان خداوند که وقت گذاشتید و مطالعه کردید
فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند بر شما باد.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen