خداوند را با تمام حواس پنجگانه ستایش باید کرد .
بر دل داشتم در مورد ستایش خداوند بگم اکثرا تحت تاثیر این سرود یا ان سرود قرار میگیریم
میخواستم بگم چه در کلیسای اولیه و چه در قوم اسراییل انان تخت خداوند را پایین میکشیدند .
این تخت سلطنت شاه شاهان باید در میان ما ودر درون ما حواس خفته ما را بیدار سازد .
موضوع این نیست که امروز شادم دوتا سرود شاد گوش کنم یا دو تا مزامیر بخوانم چهار تا هللویا بگم موضوع خیلی بالاتر این حرفهاست .
ما خداوند را ستایش نمکنیم که چیزی بگیریم و یا او بیاد بین ما به ما ارامش
بدهد خدا را ستایش کردن روش زندگی ماست . مرده بودیم زنده شدیم تا ابدالاباد و برای همیشه با روح توبه کار میتوانیم در کنارش بمانیم پس خدا را جشن میگیریم .
روی این فکر کن از لبه پرتگاه مرگ ابدی ترا در اغوش خود کشید به کنار خود اورد ایا این فریاد شادی در قلبت ایجاد نمیکند ایا روحت در خداوند شیهه شادی نمیکشد لطف خداوند را دریابیم . و شکر گذاری را روش زندگی خود سازیم
پنج حس ما در خداوند باید بیدار باشند . رودر رویی با او را جستن . حس بینایی
منتظر شنیدن صدای خدا ایستادن . حس شنوایی
در ستایش لمس خدا را چشیدن ارامش روح حس لامسه
بوی خدا را چشیدن . حس بویایی
طمع نان روزانه بدن مسیح را در دهان داشتن شیرینی کلام زنده . حس چشایی
فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند بر شما باد.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen