مطالعه کتاب مقدس اول قرنتیان باب دوم
قرنتیان اول باب ۲
۱ و مـن ای برادران، چـون به نزد شما آمدم،با فضیلت کلام یا حکمت نیامدم چون شما را به سر خدا اعلام می نمودم.
۲ زیرا عزیمت‌نکردم که چیزی در میان شما دانسته باشم جز عیسی مسیح و او را مصلوب.
۳ و من در ضعف و ترس و لرزش بسیار نزد شما شدم،
۴ و کلام و وعظ من به سخنان مقنع حکمت نبود، بلکه به برهان روح و قوت،
۵ تا ایمان شما در حکمت انسان نباشد بلکه در قوت خدا.
حکمت روح
۶ لکن حکمتی بیان می کنیم نزد کاملین، اما حکمتی که از این عالم نیست و نه از روسای این عالم که زایل می گردند.
۷ بلکه حکمت خدا را در سری بیان می کنیم، یعنی آن حکمت مخفی را که خدا پیش از دهرها برای جلال ما مقدر فرمود،
۸ که احدی از روسای این عالم آن را ندانست زیرا اگر می دانستند خداوند جلال را مصلوب نمیکردند.
۹ بلکه چنانکه مکتوب است: “چیزهایی را که چشمی ندید و گوشی نشنید و به‌خاطر انسانی خطور نکرد، یعنی آنچه خدا برای دوستداران خود مهیا کرده است.”
۱۰ اما خدا آنها را به روح خود بر ما کشف نموده است، زیرا که روح همه چیز حتی عمقهای خدا را نیز تفحص می کند.
۱۱ زیرا کیست از مردمان که امور انسان را بداند جز روح انسان که در وی می باشد. همچنین نیز امور خدا را هیچ‌کس ندانسته است، جز روح خدا.
۱۲ لیکن ما روح جهان را نیافته‌ایم، بلکه آن روح که از خداست تا آنچه خدا به ما عطا فرموده است بدانیم.
۱۳ که آنها را نیز بیان می کنیم نه به سخنان آموخته شده از حکمت انسان، بلکه به‌آنچه روح‌القدس می آموزد و روحانیها را با روحانیها جمع می نماییم.
۱۴ اما انسان نفسانی امور روح خدا را نمیپذیرد زیرا که نزد او جهالت است و آنها را نمیتواند فهمید زیرا حکم آنها از روح می شود.
۱۵ لکن شخص روحانی در همه چیز حکم می کند و کسی را در او حکم نیست.
۱۶ “زیرا کیست که فکر خداوند را دانسته باشد تا او را تعلیم دهد؟” لکن ما فکر مسیح را داریم.
در تمامی موعظه های پولس رسول، یک مطلب خاصی بیشتر وجود نداشت و آن مطلب، عیسی مسیح بود. هدف اصلی بشارت و وعظ پولس، یک چیز بیشتر نبود و آن اینکه شنوندگانش، اعم از مرد و زن بسوی عیسی مسیح جلب شده و به وی ایمان بیاورند.
پولس رسول فقط به حقیقت الوهیتِ عیسی مسیح وعظ نمی کرد، بلکه در عین حال به این امر نیز که عیسی مسیح در آن واحد بشری مانند من و شما بود. عیسی مسیح، در ضمن آنکه خدای کامل بود، بخاطر گناهان ما انسانها، همچو انسانی برصلیب جان سپرد (مقالۀ عمومی: «عیسی مسیح» مشاهده شود). این پیام پولس رسول بود. فی الواقع تلاش پولس رسول این بود که چیزی جز این را معرفی کند. می گوید: زیرا عزیمت نکردم که چیزی در میان شما دانسته باشم جز عیسی مسیح و او را مصلوب. یعنی اینکه او فقط به عیسی مسیح مصلوب شده موعظه می کرد و لاغیر.
اگر پولس قصد سخنرانی حکیمانه وموعظه با فضیلت کلام را داشت، هرگزاز صلیب عیسی مسیح ذکری بمیان نمی آورد. زیرا که جهت یونانیان، ذکر صلیب حماقت و جهالت محسوب می گردید (اول قرنتیان ۱: ۱۸، ۲۳).
۳ قرنتس شهر بزرگ و مهمی بود و بسیاری افراد با نفوذ و ثروتمند در آن زیست می کردند. پولس رسول، مردی عادی و فقیر و خیمه دوز بود که از شهری به شهر دیگر گشته، به عیسی مسیح بشارت می داد. او با زبانی ساده و قابل فهم با مردم سخن می گفت (دوم قرنتیان ۱۰: ۱۰). زمانی که پولس به شهر قرنتس پا نهاد، حتی یک نفرمسیحی نیز در آن شهر وجود نداشت. او تنها بود و بسیاری به مخالفت با وی برخاسته بودند (اعمال ۱۸: ۱۲). برای همین است که پولس رسول در اینجا می گوید و من در ضعف و ترس و لرزش بسیار نزد شما شدم.
۴ ولی بواسطۀ موعظه های سادۀ پولس، قدرت روح القدس آشکار شده و کلام سادۀ وی به برهان روح (روح القدس) و قوتآراسته گردیده شنوندگان را مجاب ساخت. زیرا زمانی که ما ضعیف هستیم، قوت و قدرت خدا در زندگی ما بهتر نمایان خواهد شد (به دوم قرنتیان ۴: ۷، ۱۲: ۹-۱۰ و تفسیر آن آیات مراجعه نمایید).
قوت روح القدس در زندگی پولس به دو صورت جلوه گر شد. اولاً، عدۀ بسیاری بواسطۀ کلام پولس ایمان آورده و توبه کردند و بخاطر قوت روح القدس در زندگی پولس رسول، کلیسایی در شهر قرنتس بنا گردید. ثانیاً، قوت روح القدس بواسطۀ آیات و معجزات بسیاری که پولس، بعنوان رسول مسیح بعمل آورد، نمایان گردید (رومیان ۱۵: ۱۹؛ دوم قرنتیان ۱۲: ۱۲
حکمت روح (۲: ۶-۱۶)۶ برای افرادی که از لحاظ روحانی بالغ هستند (کاملین)، پیام پولس رسول مملو از حکمت روح خواهد بود. پولس رسول با استفاده از حکمتی که از این عالم نیست و نه از رؤسای این عالم که زایل می گردند به انجیل بشارت می دهد. منظور ازرؤسای این عالم نه تنها، صاحبان مناصب و افراد با نفوذ این جهان می باشد، بلکه در عین حال، مقصود از روسای این عالم، اشاره به ریاستها و قدرتها و جان داران این ظلمت و فوجهای روحانی شرارت در جایهای آسمانی (افسسیان ۶: ۱۲)، است.
به یک معنا، حکمت خدا، سِرّی مخفی است که مانند رازی سر به مُهر، از دیدگان انسانها نهان می باشد. انسان گناهکار و جسمانی قادر به درک حکمت خدا نیست. فقط با کمک روح القدس است که به حکمت خدا (انجیل) پی خواهیم بود (آیۀ ۱۴). انجیل، فقط به کسانی که به عیسی مسیح ایمان آورند مکشوف خواهد شد. انجیل، حکمت خداست که پیش از دهرها برای جلال ما مقدر فرموده است. عیسی مسیح، جلال مجسم شدۀ خداست؛ مسیحقوت خدا و حکمت خدا است (اول قرنتیان ۱: ۲۴)
بخاطر عیسی مسیح، ما نیز جلال پیدا خواهیم کرد (به رومیان ۸: ۳۰؛ دوم تسالونیکیان ۲:۱۴ همانگونه که انسان نفسانی قادر به پی بردن به امور خدا نیست، وی از درک افکار ما ایمانداران نیز عاجز می باشد. زیرا ایمانداران حقیقی فکر خدا را دارند یعنی ما فکر مسیح را داریم. چه حقیقت باور نکردنی! وحال که ما اینک دارای فکر مسیح هستیم، بیایید از این موهبت شگفت آور، حداکثر استفاده را بنماییم!
فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند بر شما باد.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen